Kara dla oskarżonego za uporczywe nękanie Klientki Kancelarii

Klientka zgłosiła się do Kancelarii o pomoc i przedstawiła informacje, z których wynikało, że doszło do popełnienia na jej szkodę przestępstwa uporczywego nękania przez byłego partnera.
Kancelaria przygotowała i złożyła zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa z art. 190a § 1 k.k. na jej szkodę. Prokuratura Rejonowa Częstochowa – Północ wszczęła postępowanie przygotowawcze. W toku tegoż postępowania pełnomocnik wskazał na istnienie wielu dowodów świadczących o dopuszczeniu się przez sprawcę – byłego partnera czynu zabronionego na szkodę Klientki.
Postępowanie przygotowawcze zakończyło się wniesieniem do Sądu Rejonowego w Częstochowie aktu oskarżenia, w którym sprawca został oskarżony o to, że określonym czasie w różnych miejscach uporczywie nękał Klientkę poprzez wysyłanie jej kilkuset wiadomości tekstowych e-mailowych, sms-owych oraz komunikatorach Messenger, Whats App, jak również poprzez nachodzenie w jej miejscu zamieszkania, czym wzbudził w niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia i istotnie naruszył jej prywatność, tj. o czyn z art. 190a § 1 kk.
W toku postępowania sądowego doszło do przeprowadzenia wielu dowodów, a także przesłuchań świadków.
Sąd po przeprowadzeniu postępowania dowodowego uznał oskarżonego winnym zarzucanego mu czynu z art. 190a § 1 k.k. i wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, warunkowo zawieszając jej wykonanie na okres 2 lat tytułem próby. Sąd zobowiązał oskarżonego w okresie próby do powstrzymywania się od kontaktowania z pokrzywdzoną i zbliżania się do niej na odległość mniejszą niż 200 metrów, a także orzekł nawiązkę na rzecz Klientki (sygn. akt XI K 11/22).
Sąd zgodził się z argumentacją pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, że oskarżony swoim zachowaniem polegającym na wysyłaniu pokrzywdzonej wiadomości tekstowych e-mailowych wbrew jej woli w sytuacji, w której doskonale wiedział, że pokrzywdzona sobie takiego zachowania nie życzy, wypełnił znamiona przestępstwa stalkingu na szkodę Klientki. Oskarżony w wiadomościach tych wyzywał oskarżycielkę posiłkową słowami wulgarnymi, powszechnie uważanymi za obelżywe, obrażał ją, poniżał, oskarżał, groził. Oskarżony miał świadomość, że swoim zachowaniem istotnie narusza prywatność oskarżycielki posiłkowej i powoduje uczucie zagrożenia, a jego zachowanie do takiego celu zmierzało. Stąd zachowanie oskarżonego doprowadziło do istotnego naruszenia dobrostanu psychicznego pokrzywdzonej oraz naruszyło jej prawo do prywatności, rozumiane jako prawo jednostki do życia swoim własnym życiem, układanym według własnej woli, z ograniczeniem do niezbędnego minimum wszelkiej ingerencji zewnętrznej.
Sąd Okręgowy w Częstochowie po przeprowadzeniu postępowania odwoławczego uznał, iż wyrok Sądu I instancji jest słuszny, a oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona przypisanego mu czynu zabronionego. Sąd podał, że kluczowe w sprawie dowody – depozycje pokrzywdzonej i treść wiadomości email prowadzą do jednoznacznego wniosku, że oskarżony popełnił przestępstwo.