Sąd II instancji nie uwzględnił apelacji Prokuratora

Klient Kancelarii został oskarżony o to, że naruszył umyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, powodując wypadek w ten sposób, że kierując samochodem osobowym nie zachował szczególnej ostrożności podczas zbliżania się do prawidłowo oznakowanego przejścia dla pieszych, ominął pojazd, który poruszał się prawym pasem ruchu w tym samym kierunku i zatrzymał się przed oznakowanym przejściem dla pieszych w celu ustąpienia pierwszeństwa pieszej przechodzącej przez przejście dla pieszych ze strony prawej na stronę lewą jezdni a następnie najechał na znajdującą się na przejściu dla pieszych pieszą, czym doprowadził do wypadku w wyniku którego piesza doznała licznych obrażeń ciała, które to obrażenia spowodowały u pokrzywdzonej rozstrój czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia na okres powyżej dni siedmiu co wyczerpywało dyspozycje art. 157 § 1 kk, tj. o czyn z art. 177 § 1 k.k.

Obrońca zapoznał się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym oraz aktywnie uczestniczył w postępowaniu.

Sąd Rejonowy w Częstochowie wymierzył Klientowi karę grzywny w ilości 200 (dwieście) stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30 (trzydzieści) złotych oraz środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 2 lat (sygn. akt XVI K 509/22).

Klient zgodził się z treścią wyroku i nie wyrażał woli jego zaskarżenia.

Z wydanym orzeczeniem nie zgodził się jednak Prokurator, który wywiódł apelację do Sądu Okręgowego w Częstochowie.

Prokurator nie zgodził się z wymiarem kary orzeczonej przez Sąd I instancji i wniósł o zmianę wyroku poprzez wymierzenie Klientowi Kary 8 miesięcy pozbawienia wolności w miejsce orzeczonej grzywny z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby, a także wymierzenie dodatkowej grzywny w ilości 200 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 30,00zł. Dodatkowo żądał orzeczenia wobec Klienta środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Obrońca na terminie rozprawy apelacyjnej zaprezentował szczegółowe stanowisko w zakresie braku zasadności apelacji Prokuratora i wniósł o utrzymanie zaskarżonego orzeczenia w mocy.

Sąd II instancji po zapoznaniu się ze stanowiskiem Prokuratora oraz obrońcy nie uwzględnił apelacji Prokuratora i utrzymał w mocy zaskarżony wyrok (sygn. akt VII Ka 898/23).